📝 کتاب بازهاى ابله!
کتاب: بى کتابى
نویسنده:#محمدرضا_شرفى_خبوشان
ناشر: #شهرستان_ادب
صفحات: ٢٦٤
قفسه: #زبان_و_ادبیات #مشروطه #کتاب
#ادبیات_فارسی #رمان_ایرانی #رمان
میانگین امتیاز (با نظر ٢٢٠/٥٦٣کاربر) :٤/٢٥
ریویو از کاربر: Pouya_Good
امتیاز کاربر:★★★★★
✅ کتاب خواندیم
#بى_کتابى را خواندیم
اولین بار که مشتاق شدم به خریدنش وقتی بود که اینستاگرامم را چک کردم و دیدم شاعر مورد علاقه ام ،محمد مهدی سیار، پست گذاشته:
«نکند این کتاب را نخوانید!
نکند این کتاب را چند بار نخوانید!
اصلا چطور مى توانید این کتاب را نخوانید!؟
این رمان تاریخى نیست،قصه ى امروز است و تاریخ آینده...»
پس از آن بود که هر چند روز یک بار احسنت و زه گفتن های منتقدان را می دیدم...
تا بالاخره شبی آمد که این کتاب محمود رسید به دستم... فردایش قرار بود ساعات بسیاری را در بی آر تی و دانشگاه بگذرانم کتاب را بلند کردم دیدم به به از این کاغذ جدیدها درست شده که وقتی سیصد صفحه اش را می گیری در دست آفرین می گویی بر عضلات دستت! باری همه ی این عوامل دست به دست هم داد که منِِ بوفِ شب بیدار ساعت 8 صبح شروع کنم به کتاب خواندن...
✅ درباره ی کتاب و «کمثل الحمار یحمل اسفار»:
شخصیت اصلی داستان میرزا یعقوب، آنتیکه خر و دلال کتاب است. از آن کتاب باز هاست که در جمع کتب می کوشند نه در رفع حجب!
بستر مکانی و زمانی کتاب دوران ناسعید قاجاریه است،داستان می زند به دل ترور ناصر الدین شاه،مشروطه و حوادث دیگر اما داستان محدود به آن زمان و مکان نیست بلکه داستان تمام اعصار ایران زمین است خصوصا حالِ حاضر!
هماره ملت پر مدعایِ متخصصِ هر امرِ ما از بلای بی کتابی رنج برده است از آن رنج های پنهان که دچارش می شوی و نمی فهمی چه خاکی بر سرت شده! کافی است اطرافمان را بنگریم چند نفر کتاب خوان می بینیم؟ چند نفر ادای کتاب خوان ها را در می آورند؟ آری!عمق فاجعه از این جا مشخص می شود که 90 درصد ما کتاب خوان ها هم شامل «کمثل الحمار یحمل اسفارا» می شویم! میرزا یعقوب هم دقیقا مثل ماست ؛ حرف های روشن فکرانه ی زیبایی می زند اما در عمل هیچ غلطی برای پیشرفت مملکتش نمی کند بلکه آسیب هم می زند به فرهنگ این خاک عزیز!
با این که 50 صفحه ی آخر برای من به علت شناختم نسبت به موضوع پرداخت شده مقداری کسل کننده بود اما پایان کتاب جگرم را حال آورد و مرا به یاد منطق الطیر عطار انداخت...
✅ ویژگی های زبانی،ادبی و فکری:
به قول یکی از نقد ها :مینی مالیسم ماجرا و ماکسیمالیسم فرم
زبان بسیار فخیم و به سبک گفتاری دوران قاجار
الفاظ رکیکِ بدیع که سر ذوق می آوردتان!:)
شخصیت پردازی فوق العاده کامل
پریشانی فکری راوی
خلق تصاویر سینمایی مثل صحنه ی به توپ بستن مجلس
حضور پدر اندر!
خشونت بعضا بسیار بالا
توصیفات فوق العاده
و ...
✂️ «نکند ملک قرطاس از همان زمان که عفریت دمبل گرفته، مقراض به جان کتاب زد و نسخه‌ها و نگاره‌های بدیع را به دامن اجنبی انداخت و کتاب‌ها را در حوض نابود کرد، نفرینش را به سرمان انداخته؟
الان به سر من، قبل‌تر به سر آن زکیه و آدمم و بلکه به سر همه مردم طهران، بلکه ایران خراب شده. این به توپ بستن مجلس و خفه کردن و شکم پاره کردن‌ها مگر تقاص نیست؟ تقاص این بی‌حرمتی به کاغذ؟
همه ما لایق نفرین قرطاسیم، همه ما بد کردیم به کاغذ؛ از آن مظفرالدین میرزای بی‌شعور بی‌درک خفیف‌العقول مریض که نمی‌دانست کتاب چیست و پسر کله پر گوشتش بگیر تا بیا برس به کتابدارباشی دزد و رئیس مجلس و نماینده دزد و عتیقه فروش دزد و عمله دزد و کنیز دزد و نوکر دزد و حتی من دزد!
این تقاص تک تک ماست. قرطاس آمد و نفریشن را از دهان توپ، به صورت ما تف کرد.
با خودم گفتم: «بکش میرزا یعقوب! تقاص تو تازه شروع شده.»
http://yon.ir/E82TS
@GoodreadsFarsi📚کانال تخصصی معرفی کتاب